Տիգրան Կարապետյան. «Ես օլիգարխ ընկեր չունեմ»

Դիանա Մ.-Պարոն Կարապետյան, ի՞նչու եք ուզում դառնալ քաղաքապետ:

Ուզում եմ լինել Երեւանի քաղաքապետ, ուրիշ քաղաքինը չեմ ուզում լինել, դուք դա պետք է ընդգծեիք: Հուսով եմ, որ իրավունք ունեմ, այն առումով, որ ծնվել եմ Երեւանում, Երեւանաբնակ եմ եւ շատ եմ սիրում Երեւանը:

Դիանա Մ.-Ինչպիսի՞ն պետք է լինի Երեւանի քաղաքապետը:

Երեւանի քաղաքապետը պետք է լինի ազնիվ, Երեւանցիներին կամեցող, մաքուր ձեռքերով, պետք է ժողովրդի հետ ժողովրդական, այլ ժողովրդավարական վերաբերմունք ունենա:

Բլանշ-Ընտրվելու դեպքում որո՞նք են լիենելու ձեր առաջին 5 քայլերը:

Առաջին քայլը վստահություն ձեռք բերելն է, դա նշանակում է` օրինակ` հայտարարվում է ժողովրդին, որ բոլոր օրենքները պետք է միասին զննենք եւ եթե կա խնդիր, իսկ այդ խնդիրը կա, վերափոխելու որեւէ մի բան, որը հաճելի եւ ընդունելի լինի երեւանցիների կողմից, այդ հարցերը դնել ավագանիների առջեւ եւ իրենց օգնությամբ շտեկել այն տարօրինակությունները, որոնք այսօր կան:

Բլանշ-Պարոն Կարապետյան, մեր ընթերցողներից լրագրող 21-ը հարցնում է, հավանաբար քարոզարշավի ընթացքում ձեր հնչեցրածները ի նկատի ունենալով, ինչո՞ւ սեր, ի՞նչ եք կարծում, սերը քաղաքակա՞ն կատեգորիա է եւ հարցնում է, որ հնարավո՞ր է, որ ձեր ընտրվելուց հետո էրոտիկան համարվի գերակա ճյուղ:

Գուցե հարց տվողը էրոտիկայի մոլուցք ունի, բայց իմ ասած սերը հոգեւոր է, որը ի դեպ այսօր դաշտում ոչ մի քաղաքական գործիչ չունի: Մենք տեսնում ենք, որ ընդդիմությունն ու իշխանությունը միմյանց հանդեպ սրված են, դա արտահայտվում է ի լուր աշխարհի, ես չէի ցանկանա, որ այդ ստրեսային վիճակում զարգանար երիտասարդությունը, որովհետեւ այդ ամենը կարող է մի քանի տարի տեւել եւ մարդիկ հենց այդ ագրեսիվ մոտեցումների վրա աճում են:

“Ստուկաչների” երկիր Հայաստան…

Նորաթուխ իշխանություններն իրենց հետ բերել են մարդկային հարաբերությունների նոր կուլտուրաներ, որոնք հավանաբար խիստ սիրված ու տարածված են եղել մինչ այժմ իրենց նեղ շրջանակներում: Այժմ արդեն այդ գաղափարները փորձ է արվում ներդնել ամենուր` մանկապարտեզից ու դպրոցից մինչև համալսարան ու հիվանդանոց: Ամենուր բացվող «թեժ գծերը» մարդկանց կոչ են անում` ցուցաբերել «քաղաքացիական պատասխանատվություն» ու վերածվել ամենաշարքային ստուկաչների` իրենց վրա վերցնելով ոստիկանի, հարկային տեսուչի կամ թաղայինի ֆունկցիաները: Այս «պայքարն» ընթանում է նաև ստվերային եղանակով:

Չիմացողների համար նշենք, որ այսպես կոչված «Միասին» շարժումն արդեն վաղուց զբաղված է ուսանողների շարքերում սեփական ստուկաչական ցանցի ձևավորմամբ: Երիտասարդ պատասխանատու քաղաքացիների հիմնական խնդիրն է` «գործ տալ» կաշառք վերցնող դասախոսների վրա ու այդպիսով ծառայել հայրենիքին: Ընդ որում` նրանցից ոմանք այդ հաճելի գործի համար նաև վճարվում են:

Ինտերնետում ևս վերջերս հայտնվել են «ինքնաբուխ նախաձեռնություններ», որոնց հեղինակները կոչ են անում` հայտնել դասախոսի անունը` երաշխավորելով, որ հայտնողը քննությունը կստանա անվճար Սերնդի այլասերման գործին անցյալ տարվա վերջին միացավ նաև կրթության նախարար Սպարտակ Սեյրանյանը:

Մանր-մունր “աֆիոռաներ” ՏԻՄ ընտրությունների ոդիսականից

Քայլում եմ փողոցով ու ոչ մի կերպ չի ստացվում չնայել պատերին, ավելի ճիշտ ՏԻՄ ընտրությունների նախընտրական պաստառներին՝ պատերին փակցված։Այ այստեղ նվազագույնը երկու էջ բազմակետեր: Այնպիսի դեմքեր են, որ թատրոնում առանց դիմակի խաղալու համար բավականին մեծ հոնորարներ կստանան: Երեւում է, որ կարգին գումարներ են ծախսում, պաստառները բավականին մեծ են եւ հարյուրներով իրար կողքի փակցված ու ցավալի է, որ մի ազնիվ խորհրդական այդպես էլ չեն կարողացել գտնել, ով ոչ մի դեպքում թույլ չէր տա օրինակ նման դեմքը պաստառին տպել /թող տպվեր ցանկացած սիմվոլ, թեկուզ ծառ ու ծաղիկ, բայց ոչ այդ դեմքերը, որ մթության մեջ նաեւ վախեցնում են անցորդներին/… Կարգախոսները մի այլ պատմություն են… Հարցերցի բակերից մեկում “նարդու շուրջ հավաքված տղամարդկանց», թե ով է պաստառի մարդը. պարզվեց այդ շենքի “էլեկտրիկն է”… Հուսով եմ արժանավոր էլէկտրիկ է ու իմ հաշված 61 ավագանու թեկնածուների մեջ արժանավորները շատ են…

Տպավորություններից-փաստերին… Ավանդաբար ՏԻՄ ընտրությունները Հայաստանում չեն փայլում իրենց թափանցիկությամբ եւ ամենաշատ խախտումները գրանցվում են հենց ՏԻՄ ընտրություններից: Այս ընտրություններին է նաեւ, որ տարածքային գզիրները իրենց թաղային հեղինակություններին գերնվիրվածություն ցույց տալու համար դռնեդուռ են ընկնում, ընտրական աֆիոռաների բոլոր կարելագործված մեխանիզմները կիրառում։ Ինչեւէ, օրեր անց/ավելի կոնկրետ՝ այս կիրակի/ արդեն պարզ կլինի ինչ «տեխնոլոգիաներ» կիրառվեցին, չնայած տարատեսակ լուրերի մասին խոսվում է եւ այսօր։

Հայաստան-Թուրքիա. ինչ կլինի հետո?

Ֆուտբոլի Հայաստանի երիտասարդական հավաքականն քիչ առաջ “Հրազդան” մարզադաշտում 2:1 հաշվով կամային հաղթանակ տոնեց Թուրքիայի երիտասարդական հավաքականի նկատմամբ:15 հազար հանդիսականների աջակցության ներքո հայ երիտասարդներն իրենց լավագույն հանդիպումներից մեկը անցկացրին, եթե ոչ լավագույնը: Առաջին խաղակեսում հայ ֆուտբոլիստները ստեղծելով մի քանի ռեալ գոլային պահեր, այդպես էլ չկարողացան բացել հաշիվը: Իսկ ահա թուրքերը, 66-րդ րոպեին օգտվելով մեր թիմի պաշտպանների կոպիտ սխալից առաջ անցան հաշվի մեջ: Աչքի ընկավ Դուրակը:

Թվում էր ընդունած գոլից հետո Վարուժան Սուքիասյանի սաները կորցրին հաղթելու հնարավորությունը, սակայն հայ ֆուտբոլիստներին խաղավերջում հաջողվեց կատարել անհնարինը: Նախ, 89-րդ րոպեին տուգանայինի խաղարկումից հետո Կառլեն Մկրտչյանը հավասարացրեց հաշիվը: Ստանալով հոգեբանական առավելություն, Հայաստանի ընտրանին նետվեց առաջ, եւ մրցավարի ավելացրած ժամանակահատվածում Հենրիխ Մխիթարյանը 2-րդ անգամ գրավեց թուրքերի դարպասը: Այս գոլից հետո “Հրազդան” մարզադաշտ եկած հազարավոր ֆուտբոլասերները հայտնվեցին ցնծության մեջ եւ հանդիպման ավարտից հետո “Հա-յա-ստան” վանկարկելով սկսեցին տոնել հաղթանակը մարզադաշտի մերձակա փողոցներում: Այս հաղթանակից հետո Հայաստանի երիտասարդական հավաքականը “Եվրո-2009”-ի ընտրական 2-րդ խմբում 10 միավորով շարունակում է զբաղեցնել 4-րդ հորիզոնականը:

Վերսկսում ենք աշխատանքները բլոգում

Սիրելի ընթերցողներ,

ուրախ եմ վերջապես տեղեկացնել ձեզ, որ “Ա1+”-ի բլոգը վերսկսում է իր աշխատանքները, հիմա արդեն նոր հասցեով եւ որոշակի տեխնիկական ու սկզբունքային փոփոխություններով: Շարունակելու ենք ակտիվ, հիմա արդեն թեժ ամառային քննարկումները եւ ամենից շատ սպասում ենք ձեր ներկայությունը բլոգում` ձեր կարծիքին, ձեր մեկնաբանությանն ու տեսակետին:

Հուսով եմ հիշում եք, որ բլոգը ՁԵՐ` ակտիվ ու մտահոգ քաղաքացիների հանդիպման վայրն է եւ այստեղ լսելի է ՁԵՐ ձայնը: Բլոգում մեկնաբանել կարող է ցանկացած այցելու` այն գործում է առանց հաստատման կարգի, հետագա ամիսներին կգործի նաեւգրանցման համակարգով: Բլոգում ձեզ հետ շարունակելու է խոսել նույն Բլանշը` այսինքն ես, իսկ ժամանակ առ ժամանակ իրենց նյութերով ու կարծիքներով մեզ միանալու են նաեւ “Ա1+”-ի մյուս լրագրողները: