Էդուարդ Շարմազանով. “ՀՀԿ եւ ԲՀԿ միջեւ լուրջ տարաձայնությունների առիթ չկա”

Դուք ինքներդ գո՞հ եք Երեւանի քաղաքապետի ընտրությունների ընթացքից եւ արդյունքներից:

Նախ նշեմ, որ ընդհանուր առմամբ դրական եմ գնահատում Երեւանի ավագանու ընտրությունների քարոզչության ընթացքը, որովհետեւ բոլոր քաղաքական ուժերը իրենց կոռեկտ պահեցին եւ քարոզարշավը հիմնականում եղել է ծրագրերի քաղաքական մրցակցության համատեքստում: Իսկ ընտրությունների օրը գնահատում եմ լավ, ոչ թե նրա համար, որ մենք հաղթեցինք, այլ այն պարզ պատճառով, որ այս ընտրությունները ցույց տվեցին, որ մենք կարող ենք լավ ընտրություններ կազմակերպել: Այո, կան բազմաթիվ թերություններ: Այդ թերությունները արձանագրել էին համապատասխան մարմինները եւ պատահական չէ, որ 6 տեղամասերում վերահաշվարկներ տեղի ունեցան:

Հիմնականում բախումները Հանրապետականի եւ Բարգավաճի միջեւ էր: Դա ինչո՞վ եք պայմանավորում:

Ես չեմ կարծում, որ դա ՀՀԿ եւ ԲՀԿ միջեւ լուրջ տարաձայնությունների առիթ է տալիս: Ընտրությունները դա մրցակցություն է, որը բաց է մրցակցության համար եւ կարող են որոշակի անձնական խնդիրներ ավելի ցայտուն լինել մրցապրոցեսի ժամանակ: Բայց այն, որ պայքարը գնում էր հիմնականում ՀՀԿ եւ ԲՀԿ միջեւ, դուք ասացիք:

Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման մեկ տարին

Երեկ` ապրիլի 9-ին լրացավ Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման 1 տարին եւ այսօր մոտ 2,5 ժամ տված մամլո ասուլիսում նա ամփոփեց իր այն եւ պատասխանեց լրագրողների հարցերին: Վերջիններիս բազապիսի էին` ներքին եւ արտաքին քաղաքականությունից մինչեւ տնտեսական ճգնաժամի հաղթահարման ճանապարհները ու քաղբանտարկյալներին առնչվող հարցեր: Առանձին անդրադարձ եղավ նաեւ հայ-թուրքական հարաբերություններին, ինչպես նաեւ ԼՂՀ կարգավորման գործընթացին:

“Ամբողջովին կիսում եմ մեր լրատվամիջոցների, մեր հասարակության անհանգստությունը’ կապված մարտի 1-ի դեպքերի հետ, բայց չեմ կիսում այն կարծիքը, թե մեր երկրում կան ապօրինաբար ձերբակալվածներ, քաղբանտարկյալներ”,-ասաց Սերժ Սարգսյանը` պատասխանելով “Ա1+”-ի հարցին, թե ինչ քայլեր են ձեռնարկվում ԵԽԽՎ 1643 բանաձեւի կատարման ուղղությամբ, մասնավորապես, մարտի 1-ի արդար դատաքննության, ապօրինաբար ազատազրկվածներին, քաղբանտարկյալների ազատ արձակելու ուղղությամբ, ինչու չէ նաեւ “Ա1+”-ի ոտնահարված իրավունքը վերականգնելու համար: Իսկ համաներման մասով նշեց. “Համոզված եմ, որ հանրապետության նախագահը պետք է իր իրավունքներն օգտագործի այն ժամանակ, երբ կավարտվի դատաքննության փուլը: Ես չեմ բացառում, որ կարող է լինել համաներում, բայց ես չեմ տեսել մի նախագահ, որը նախօրոք հայտարարի , որ մի քանի օր հետո կամ մի շաբաթ հետո համաներում եմ կիրառելու. կգա ժամանակը, մենք կտեսնենք”: Մարտի 1-ի թեմայի շուրջ Սերժ Սարգսյանը հայտարարեց, թե այդ իրադարձությունների համար պատասխանատու են բոլորը, ոչ միայն իշխանությունը:

Բարաք Օբաման էլ է հայ…

Այսօր համաշխարհային լրատվամիջոցները շունչները պահած րոպեներ են հաշվում մինչ ԱՄՆ 44-րդ նախագահ Բարաք Օբամայի ինագուարացիայի արարողության սկիզբը ու մինչ աշխարհը երկու սրված “համակարտությունների”` Գազայի /պաղեստինա-իսրայելական/ եւ գազի/ռուս-ուրկաինական/ հանգուցալուծումը պայմանականորեն կապում է վերջինիս գալստյան հետ, հայ քաղաքագենտերը փորձում են վերջապես հասկանալ` սա է արդյոք այն նախագահը, ով ցեղասպանությունը կճանաչի… Պատմական պատահականությամբ ԱՄՆ առաջին սեւամորթ նախագահը երդման արարողությունը ԱՄՆ պատմության մեջ ամենաթանկ 150 միլիոն դոլլար արժողությամբ ինագուրացիային պատմական մեկ այլ “ոչ այդքան պատահական” ելույթը պատրաստվում է “ճիշտ ուղու վրա բերելու երկիրը” եւ ամերիկացիներին ներշնչելու, որ “այո, մենք կարող ենք”-ը: Պատմական նորից ու նորից կրկնվող “անարդարությամբ” Հայաստանը այսօր քաղաքական խժդժոցի, տնտեսական ճգնաժամի, ԵԽԽՎ-ում ձայնից զրկվելու սպառնալիքի եւ ներքաղաքական խնդիրների տակ “ճկռալով” մնում է միայն “հուսալ” Օբամայի գալստյան հետ կապված որոշակի փոփոխությունների:

Տիգրան Սարգսյանը-“Մենք սպասում ենք, որ նոր նախագահը կկատարի այն բոլոր պարտավորությունները, որոնք նա իր վրա վերցրել էր նախընտրական արշավի ընթացքում, սակայն այդ սպասելիքները չպետք է կտրված լինեն իրականությունից: “Էդուադ Շարմազանով-“Հայ–ամերիկյան հարաբերությունները նորընտիր նախագահ Բարաք Օբամայի օրոք որակական նոր փուլ կթևակոխեն, ինչն, ըստ նրա, բխում է երկու երկրների շահերից”։ “Լարիսա Ալավերդյան”-Նրա պաշտոնավարումը կարող է Հայաստանի վրա որևէ մի ազդեցություն չունենալ, որովհետև մենք ապացուցել ենք, որ անգամ ամենադրական փորձը կամ փոփոխությունները Հայաստանի վրա չեն ազդում, իսկ ինչ–որ մի նեգատիվ, բավականին վատ երևույթ շատ արագ հասնում է Հայաստան”։ Լևոն Զուրաբյանը- “Եթե տարածաշրջանում իրավիճակը փոխվի, Հայաստանի համար էլ իրավիճակը կփոխվի, դա նոր հնարավորություններ կբացի”:

Դարձյալ Ղարաբաղ… հրադադարը խախտում է Ադրբեջանը

ԼՂՀ կարգավորման գործընթացի շուրջ վերջին զարգացումները այլեւս մտահոգիչ լինելուց փոխակերպվել են անհանգստացնող, սպառնացողի։ Ու մինչ Սերժ Սարգսյանը հարցազրույցում պարզաբանում է բանակցային գործընթացի նշանակությունն ու բառախաղերի իմաստը, ԼՂՀ ԱԳՆ մամլո ծառայությունը հայտնում է նոյեմբերի 15-ի լույս 16-ի գիշերը Ադրբեջանի զինված ուժերի հատուկ նշանակության ջոկատի կողմից ԼՂՀ զինված ուժերի դիրքերի հարավ-արեւելյան ուղղությամբ ԼՂՀ պաշտպանության բանակի թիկունքը ճեղքելու փորձերի մասին։ Եվ սա այն դեպքում, երբ ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահները այս օրերին պաշտոնական այցով գտնվում են ԼՂՀ-ում եւ Հայաստանում։ Եւ սա Ռուսաստանի, Հայաստանի եւ Ադրբեջանի նախագահների կողմից վերջերս ստորագրված մոսկովյան հռչակագրից անմիջապես հետո, որում մասնավորապես նշված է, որ կողմերը պատրաստ են քաղաքական ճանապարհով ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման միջոցով նպաստել տարածաշրջանում կայունության եւ անվտանգության մթնոլորտի հաստատմանը:

Ես կողմնակից եմ, որպեսզի Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունը, Լեռնային Ղարաբաղի նախագահը ներգրավվեն բանակցային գործընթացում եւ համարում եմ, որ ամենից արդյունավետ ճանապարհը, երեւի, դա է, բայց Մայնդորֆյան հռչակագիրն որեւէ առնչություն չունի իմ ասած այս մտքի հետ, եւ այն երեք նախագահների կարծիքն է խնդրի լուծման մասին: Հռչակագիրը դա մի հանգրվան չէ, բուն բանակցությունների բաղկացուցիչ մաս չէ: Երեք երկրների նախագահներն ասում են, որ խնդիրը պետք է լուծվի քաղաքական ճանապարհով: Ես ուզում եմ մի քիչ ավելի պարզ բացատրել: Դրանից հետո ես եղել եմ Փարիզում, Եվրամիության կառույցներում, եւ եթե կամ Փարիզում, կամ Բրյուսելում առաջարկվեր մի փաստաթուղթ ստորագրել, որով եւս մենք կհավաստեինք մեր ցանկությունները` խնդրի խաղաղ լուծման համար, ես ի՞նչ պետք է անեի, պետք է ասեի սպասեք Լեռնային Ղարաբաղից մարդ հրավիրեմ: Անտրամաբանական է, չէ՞:

“Պատմական” հռչակագիրն ու հակասությունները վերջինիս շուրջ

ԼՂՀ կարգավորման գործընթացի մասին Սերժ Սարգսյանի եւ Իլհամ Ալիեւի միջեւ ստորագրված հռչակագիրը Մոսկվայում ամենատարբեր հակասական մեկնաբանությունների տեղիք է տալի: Մինչ իշխանությունները եւ նրանց ներկայացուցիչները բացառապես դրական արդյունքներ ու դրական գործողությունների համախումբ են տեսնում հռչակագրում, ընդդիմության ներկայաուցիչներն ու տարբեր անհատներ հռչակագրի մեջ ուղիղ սպառնալքներ են տեսնում ինչպես ՀՀ կապիտուլացիայի ենթարկելու, ԼՂՀ-ն որպես բանակցող կողմ դուրս թողնելու, այնպես էլ պատերազմական եւ տարածքային կորուրստենրի սպառնալիքներ:

“Ես կարծում եմ, որ հռչակագրում տեղ գտած 5 կետերը գրված են շատ նուրբ եւ ճարպիկ, եւ յուրաքանչյուր կետի տակ մի ամբողջ պրոցես է երեւում: Միաժամանակ ես համոզված եմ, որ այդ պրոցեսների հաջորդականության շուրջ էլ պայմանավորվածություն կա”,-ասել է “Միացում” նախաձեռնությունը Շուշիի առանձնակի գումարտակի հրամանատար Ժիրայր Սեֆիլյանը:”Իմ գնահատականը դրական է եւ խիստ դրական: Ես համաձայն չեմ այն տեսակետի հետ, որ ԼՂ-ն դուրս է մնում բանակցային պրոցեսից:Իսկ քաղաքական բանակցությունները Ղարաբաղի ճակատագրի վերաբերյալ հնարավոր չեն առանց ԼՂ-ի շատ ակտիվ մասնակցության: Եւ ես շատ արժեքավոր եմ համարում այս փաստաթուղթը”,-ասել է ԵԽԽՎ -ում հայկական պատվիրակության նախագահ Դավիթ Հարությունյանը:

Ռուս-վրացական ինֆորմացիոն պատերազմներն ու Հայաստանը

Լարված դրությունը Հարավկովկասում շարունակում է մնալ վերջին օրերի ամենակարեւոր թեման եւ միջազգային հանրությունը շունչները պահած սպասում է հետագա զարգացումներին: Ու հենց այդ զարգացումների դիպլոմատիկ, բանակցային եւ այլ ձեւաչափի վճռորոշ հանդիպումներից զատ որոշ գնահատականներով այս պատերազմում բախտորոշ դերը ինֆորմացիոն քաղաքականությանն է ու կողմերը շարունակում են ինֆորմացիոն հարձակումները ողջ ուժով: Գնատահականներից մեկում պաշտոնական Թբիլիսին գրագետ PR քաղաքականություն է վարում, մինչ մեկ այլ աղբյուր հիշեցնում է մեզ Google-ի “հակավրացական” քաղաքականության մասին, հետո նաեւ ռուսական պրոպոգանդիստական ինֆորմացիոն քաղաքականության մասին: Այս օրերին բլոգինգը Վրաստանում նորաձեւ է, իսկ հակերային հարձակումները արդեն սովորական են դարձել:

Միեւնույն ժամանակ, եթե նախորդ շաբաթ դեռ քննարկում էինք վրաց-օսական պատերազմի իրական պատճառները, ապա այս շաբաթ հատկանշական է “հետեւանքների” եւ դիվանագիտական քայլերի քննարկումը: Հիշեցնեմ, որ նախորդ շաբաթվա”Ա1+”-ի բլոգի հարցման/Որն է վրաց-օսական պատերազմի հրահրման իրական պատճառը?/ արդյունքները ըստ այսօրվա տվյալների ցույց են տալիս, որ բլոգի ընթերցողների կարծիքները բաժանվել են երկու հիմնական մասերի` 22 տոկոսը կարծում է, որ պատերազմի իրական պատճառը Ռուսաստանի կովկասյան հավակնություններն են, մյուս 22 տոկոսը կարծում է, որ տատճառը Վրաստանի ՆԱՏՕ մտնելու հավակնություններն են: Ըստ ընթերցողների 19 տոկոսի կարծիքի պատերազմի հրահրման պատճառը իջազգային կառույցների շահախնդիր քաղաքականությանն ու ԱՄՆ-ի նավթային տիրապետությանը հասնելու ծրագիրն է, 15 տոկոսը կարծում է նաեւ պատճառը նաեւ վրաց ժողովրդի տարածքային ամբողջականությունը պահպանելու ձգտումն է: Հետաքրքիր է, որ ոչ մի մասնակից չի քվերակել “օսեթ ժողովրդի ազատագրական մղումի” օգտին, իսկ 4 տոկոսը այլ պատճառներ է տեսնում:

Վերսկսում ենք աշխատանքները բլոգում

Սիրելի ընթերցողներ,

ուրախ եմ վերջապես տեղեկացնել ձեզ, որ “Ա1+”-ի բլոգը վերսկսում է իր աշխատանքները, հիմա արդեն նոր հասցեով եւ որոշակի տեխնիկական ու սկզբունքային փոփոխություններով: Շարունակելու ենք ակտիվ, հիմա արդեն թեժ ամառային քննարկումները եւ ամենից շատ սպասում ենք ձեր ներկայությունը բլոգում` ձեր կարծիքին, ձեր մեկնաբանությանն ու տեսակետին:

Հուսով եմ հիշում եք, որ բլոգը ՁԵՐ` ակտիվ ու մտահոգ քաղաքացիների հանդիպման վայրն է եւ այստեղ լսելի է ՁԵՐ ձայնը: Բլոգում մեկնաբանել կարող է ցանկացած այցելու` այն գործում է առանց հաստատման կարգի, հետագա ամիսներին կգործի նաեւգրանցման համակարգով: Բլոգում ձեզ հետ շարունակելու է խոսել նույն Բլանշը` այսինքն ես, իսկ ժամանակ առ ժամանակ իրենց նյութերով ու կարծիքներով մեզ միանալու են նաեւ “Ա1+”-ի մյուս լրագրողները: