Հայաստանի ամենամեծ բիզնես կոնցեռններից մեկի ղեկավարը և համատեղությամբ ԱԺ պատգամավոր Խաչատուր Սուքիասյանն արդեն գրեթե մեկուկես տարի գտնվում է ընդհատակում: Այս ընթացքում Հայաստանում փոխվեց ողջ բիզնես մթնոլորտը, մեր երկիրն ապրեց համաշխարհային ֆինանսատնտեսական ճգնաժամի բազմաթիվ փուլեր, տնտեսությունը երկնիշ աճից հասավ մինչև երկնիշ անկում: Փոփոխություններ կրեց նաև Սիլ գրուպի միջավայրը` աշխատակիցների նկատմամբ հետապնդումներից մինչև խոշոր գործարանի փաստացի փակում` երկրում խորացող գործազրկության պայմաններում:
Խ. Սուքիասյանի ընդդիմադիր կարիերան սկսվեց 2007թ. սեպտեմբերի 21-ին` Տեր-Պետրոսյանի առաջին հրապարակային-նախընտրական բանկետին մասնակցությամբ, շարունակվեց նախընտրական հանրահավաքներին ակտիվ աջակցությամբ, այդ թվում` հայտնի պիցցայով, կուլմինացիային հասավ ԱԺ քվեարկությամբ, որով պատգամավորը զրկվեց անձեռնմխելիությունից, և բոլոր շանսերն ունի հանգուցալուծվել համաներմամբ:
Օրերս ընդհատակից Սուքիասյանը հետաքրքիր մի հայտարարություն տարածեց, ասելով.
“Ես ներկայանալու հետ կապված խնդիր չունեմ, քանի որ, նախևառաջ, որևէ հանցագործություն չեմ կատարել: Ավելին, ինձ և գործընկերներիս ներկայացված մեղադրանքները փոփոխելով, իսկ այնուհետև` համաներման ակտ ընդունելով, իշխանությունները, ի վերջո, փաստագրեցին, որ այս ամբողջ ընթացքում մեր նկատմամբ իրականացրել են ոչ այլ ինչ, քան քաղաքական հետապնդում: Բացի այդ, ինձ ներկայացված մեղադրանքը փոփոխելիս գլխավոր դատախազը պարտավոր էր ՀՀ Սահմանադրության 66-րդ հոդվածի 3-րդ մասի պահանջի համաձայն ստանալ Ազգային ժողովի համաձայնությունը: Այդ համաձայնությունը պարտադիր էր նաև իմ և մյուս պատգամավորների հետագա կալանքի հարցը լուծելու համար, ինչը նույնպես չի տրվել, և ես, փաստորեն, քրեական հետապնդման եմ ենթարկվում’ զրկված չլինելով պատգամավորական անձեռնմխելիությունից: Այսինքն` ես այսօր իրավունք ունեմ ազատորեն քայլել իմ քաղաքում, և ոչ մի ոստիկան իրավասու չէ որևէ կերպ սահմանափակել իմ այս ազատությունը: ՀՀ Ազգային Ժողովը նույնպես պետք է շահագրգիռ լինի, որպեսզի պատգամավորի նկատմամբ անօրինական քայլեր չձեռնարկվեն”:
Մենք չգիտենք` փորձել է արդյոք գործարար պատգամավորը քայլել Երևանի փողոցներով, թե, ամեն դեպքում, դեռևս զգուշություն է ցուցաբերում` հաշվի առնելով իր նկատմամբ բացահայտ տրամադրությունները: Այնուամենայնիվ, եթե նա իրավական տեսանկյունից ճիշտ է, ապա հետաքրքիր է անփութության կամ անգրագիտության հերթական դրսևորումը, որ մեր դատախազական համակարգը ցույց է տալիս հետմարտիմեկյան շրջանում:
Հետաքրքիր է, Նիկոլի ինքնակամ հանձնվելուց հետո ինչպե՞ս կվարվի վերջին ընդհատակյա գործիչը, ինչպիսի՞ արձագանք կառաջացնի նրա հայտնվելը, և գուցե իրո՞ք նա այսօր ունի բոլոր իրավական հիմքերը` Երևանում ազատ շրջելու ու ոստիկան տեսնելիս, ասենք, բարեկամաբար աչքով անելու համար:
A1+ BLOG 
inz tvum e chi ga Suqiasyany,….
xelqy ho chi trcrel….
Vorpes patgamavor, iravakan arumov, karcum em -ayo, iravunq uni azat shrjel Yerevanum, isk baroyakan arumov, aveli iravunq uni, qan ishxanutyan cankacac nerkayacucich! Suqiasyan@ linelov gorcarar, patgamavor, ev amenakarevor@ Hayastani liirav qaxaqaci, joxovrdi koxqin kangnec amenadjvar orerin, uremn inchu chpetq e azat qayli en qaxaqum , vortex hazaravor @ntaniqner aprel en ashxatelov nra biznesnerum. Na bac &akatov karox e durs gal u shpvel mardkanc het. Chnayac dran es ishxanutyun@ enqan vnas tvec Suqiasyanneri @ntaniqin, vor vaxic inch ases karox e anel, qaj gitenalov nra graget linel@. Suqiasyan@ voch lfik e,voch lyov, voch el Dod!
Այսօր Երևանում ազատ շրջում են միայն որոշակի տարածքային պատկանելություն և ծագում ունեցողները ու նրանց լակեյները:
Հարգելի լիլիթ շատ կցանկանայի ծանոթանալ ձեզ հետ ափսոս դա հնարավոր չէ, շատ հետաքրքիր կլիներ ձեր հետ շփվել
Հարգելիներս ցանկնում թմ մի երկու խոսքով ընդհատել Լևոնամոլների և իշխանաոռմտածների անպտւղ , բանավեճ բառը պատահական չի փակագծերի մեջ: Երկու կողմի համաև ինֆորմացի տամ, հետադա վայրահչությւններին ընդառաջ: Եղել եմ Հայաստանի առաջին միտինգի կազմակերպիչներից,,, 18.02.1988 : Շեշտում եմ կազմակերպիչ,, Շատ մարդիկ ովքեր այդ առաջին միտինգին իմ հորդորների և խնդրանքների արդյունքում են մասնակցել, այսօր կուրծք ծեծելով հայտարարում են, որ իրենց մանկության երազանքը եղել է Հայաստանի անկախացումը: Ինչևիցե իրենց մուր իրենց գլուխ: 1990թ Հայաստանի անկախացմանը կողմ էին 5-7 %- ը: 1991-ին հանկարծ հրաշքով դարձան 95%: Հարգելիներս կյանքում հրաշք չի լինում:Դժբախտաբար այն 88-90% այդպես էլ չկարողացան գոնե ընդունել իրենց հայրենիքի անկախությունը: Դա դեռ բավական չէ նրանց ճնշող մեծամասնությունը գենետիկ ստրկամտության պատճառով լծվեց գործող իշխանությունների վերարտադրման գործին: Հետևություն…. Եթե մենք ցանկանում ենք դառնալ Երկիր, Պետություն մենք պետք է փորձենք մեզ շրջապատողներից սարքել ՀՀ քաղաքացիներ:Համառոտ այսքանը:
Mi didoxutyun Bujakin: Shrjapat@ inq@ petq e cankana darnal HH qaxaqaci! voch voq chi karox nranic inch vo ban sarqel. Menq mer yerexanerin chenq karox darcnel en inch vor menq enq uzum, ur mnac shrjapatin. Voch voq el Levonamol che, parzapes qaxaqakan dashtum nranic xeloq mard chka! Ur es Bujak, ete 88 in karoxacel es markanc berel mitingneri u 7%-@ hascrel 95% i, nuyn hajoxutyamb karox es nrancic sarqel HH qaxaqaci. Bayc voch, aydpes chi linum, minchev mardik irenq chgitakcen, minchev irenc harazat chdarna ed vi&ak@, nranq chen darna qaxaqaci. Karcum em aysorva mer djbaxtutyun@ vochmiayn strkamtutyunn e, aylev ambicioz linel@.
Համաձայն եմ, որ շատ գենտիկական բարդույթներով ենք տառապում` ստրկամտություն, օտարմոլություն, գերարժեքության բարդույթ, չտեսի ու “բախշիշային” հոգեբանություն, ոչ պետական մտածելակերպ: Բայց եկեք ընդունենք, որ արդեն 21-րդ դարն է և շատ լավ հասկանում ենք, որ օրենքի գերակայության պայմաններում այդ բարդույթներից շատերը կարելի է հեշտությամբ հաղթահարել: Եվ համոզված եմ, որ այնքան խելք ունենք, որ հասկանում ենք դա, ուրեմն ինչն է պատճառը, որ գիտակից մեծամասնությունը զիջում է տգետ ու հայրենադավ փոքրամասնությանը, որը մեր երկիրը կործանման է տանում: “Հետքում” մի լավ հոդված կա մեր ու հրեաների տարբերության մասին, խորհուրդ կտայի կարդալ:
Սիրելի Մարատ, ինչով է նվաստս արժանացել ձեր ուշադրությանը: Կիսեք մեզ հետ ձեր մտքի գոհարները, կքննարկենք, եթե իհարկե, ինչպես գուցեև սխալմամբ կասկածում եմ, արարատանման կամ հայասերանման էակների դասին չեք պատկանում:
եթե երկիրտ ազատ և Ժողովրդավար չէ,եթե քեզ ամեն քայլափոիւի հիչեցնում են որ դու այս երկրի լիիրավ քաղաքացին չես ,գլուիւտ ջարդում են և ձերբակալում սովորական թռուցիկ բաԺանելու համար և որպես հանցագոր&ի դատում,այլ կար&իք ունենալու համար դառնում ես քաղբանտարկյալ,ցույց անելու համար գնդակահարվում ես,հեռուստաալիքներով ազգիտ մտաոՌական կոչվացներն ու հանրահայտ “աստղերը “,գրողներն ու դերասանները,կոմպոզիտորներն ու հոգեբանները ,բԺիչկներն ու &աիւվա& լրագրողները ,հոգևոր հայրերն սեփական քաղաքացու իրավունքին տեր կանգնելու փոիւարեն ,ինչպես բոլոր քաղաքակիրթ ,նաև բռնատիրական երկրներում է,անամոթաբար գովերքում են բռնապետերին ու նրանց գողական սափրագլուիւներին,իսկ Հայաստանի քաղաքացին և նրա երեիւաները էկրաններին այս տականքներից բացի ոչինչ չեն տեսնում և լսում,այսքանից հետո ինչպես պետք է այդ մարդիկ դառնան նորմալ քաղաքացիներ,հարգեն օրենքը,սիրեն իրենց պետությունն և հպարտանան սեփական երկրով..Ոչ և հազար անգամ ոչ,այդպիսի երկրներում իսկական քաղաքացիներ հազվադեպ են լինում .Հարգանք ու պատիվ Հայաստանի այդ հազվադեպ և արԺանապատիվ քաղաքացիներին,որոնք պայքարի դԺվար և վտանգնաերով լի ուղին են բռնել.
Henc ayd aritov el uzum em sheshtel, vor Xachatur Suqiasyan@ , vorpes mer Yerkri liirav qaxaqaci hangist karox e qaylel Yerevani poxocnerum , iharke aranc milicionerin achov anelu (dra hamar 10nyak tariner en harkavor).
Հարգելի Լիլիթ դու սխալվում ես ու շատ, եթե կասկածում ես իմ անկեղծ լինելու մեջ չգիտե ինչու քեզ թվում է, որ հանաք եմ անում կամ կայֆավատ եմ լինում չնայած ճիշտ ել անում ես կան բազմաթիվ շակալներ, բայց իմ դեպքում սխալվում ես
Xacvhatur Suqiasyann apacucec,vor ev Serjikic,ev Robertic,ev nranc vecnocneric lav txa e,na iravunq uni shrjel Hayastanum ev parz achqerov nayelu mardkanc!!!bayc cavoq,Hayastanum aprelov,sharqayin qaxaqacin nuynisk iren zgum e vorpes HYUR,isk mi qani baxtaxndirner tirutyun en anum amboxj erkrum….
Es chgitem,Suqiasyan@ kardum e ays toxer@ te che,bayc uzum em asel-Xachatur jan,du linelov hamar 1 gorcarar@ Hayastanum(isk da shatern en asum),ays tarineri @ntacqum du apacucel es qo mardkaynutyunn u hayrenasirutyun@,erbeq ches exel uxexi baroyakanutyunic zurk,inchpes mer Mkneri Joxovi 116 patgamavorner@,ev havatum em ayn orvan,erb aysorva “aryucner@” vax@ cunk en choqelu qo araj ev HRAMAN EN XNDRELU BARIQ GORCELU!!!! Qez hamberutyun,isk Hayastanin-AZATUTYUN
Արագացրեք այդ ազատությունը, արագացրեք այդ հաղթանակը, արագացրեք փողոցում ազատ քայլելու ու հայրենիքում արժանապատիվ ապրելու մեր իրավունքի նվաճումը, ինչպես նաև տականքներին պատժելը, քանի որ երկիրը դատարկվում է: Գիտեք ինչքան ուսանողական ծրագրեր կան օրինական արտերկիր գնալու, սովորելու ու հետո էլ այնտեղ մնալու: Չափազանցրած չեմ լինի, եթե ասեմ, որ համապատասխան ծրագիր գտնելով է զբաղած ամեն երկրորդ ուսանող: Էլ չխոսենք անհույս ապրող ընտանիքների մասին, որոնք փախստականի ստատուս են երազում Եվրոպայում:
Մարատ, ինչ նկատի ունես անեղծ ասելով, կարողա շատ անկեղծ մենթ ես, կամ Միակ-Միասնության անկեղծ անդամ կամ Արմեն Աշոտյանի ակեղծ աշխատողը, մի խոսքով հասկանում ես ինչ նկատի ունեմ:
ՄԵՆՔ ՈՒ 36 ԹՎԱԿԱՆԻ ԽՍՀՄ-Ը
Մենք գալիս ենք սովետական երկրից եւ հոգեբանության ու ազատության խնդիրներում լրիվ դեռ սովետական երկրում ենք՝ “մեծամասնության” բութ ուժի հաղթանակները փոքրամասնությունների հանդեպ, վախը, իշխանության քարոզչամեքենան, դատավարությունների խայտառակությունը… եւ հատկապես անդեմ, քծնող, իշխանությանը ծափահարող ինտելիգենցիա-արվեստագետ բազմության մասով այնպիսի սովետ ենք, որն ընդգրկեց սովետի ողջ ժամանակաշրջանը…
Մեր ունեցած կյանքի սովետական սուտը-կեղծիքը-քաղքենությունը անբուժելի կմնան այնքան, քանի դեռ կմնան այդ ծափահարող, սովետի դաստիարակած մտավորականությունը, որը հաճույքով (ու փողով՝ իհարկե) մեղսագործ է դառնում սպանողի ու բանտարկողի հետ:
Ես պեղել ու այսօր անդրադառնում եմ ֆրանսիացի գրող, 1947 թ. Նոբելյան մրցանակ ստացած Անդրե Ժիդի “Վերադարձ ԽՍՀՄ-ից” գրքին, որովհետեւ այն, ինչ նկատել էր Ժիդը Խորհրդային Միությունում 1936-ին՝ հոմոսովետիկուսի վարքագծում, երկվորյակի նման նույնն է 2009թ. մեր իրականության հետ:
Hraparak
Լիլիթ ես ձեզ հարգում եմ արտահայտած մտքերի համար ես չգիտեմ քո ով լինելը և դա կարևոր չէ, բայց դուք ինձ մեղադրեցիք աշխարհիս բոլոր մեղքերի մեջ էլ միլիցա, էլ Աշոտյանի ենթակա, էլ միակ էլ,էլ, էլ
Ես ուրախ եմ, որ հայ աղջկը կամ կինը գիտակցում է այսօրվա իրականությունը և վերջ և առանձնապես ապացուցելու բան չունեմ, բայց ձեզ չհասկացա
Սիրելի Մարատ, մի նեղացիր խնդրում եմ:
Ասեմ, ինչ նկատի ունեմ: Այ, որ այս բլոգում արտահայտած կարծիքների մեծ մասը մոտ ու հարազատ է ինձ, ավելին` ուրախացնում է այն առումով, որ սկսում եմ մտածել, որ գուցե տականքներն ավելի քիչ են մեր իրականության մեջ, քան այնպիսի առողջ դատողություն ու զուտ մարդկային արժանապատիվ մտածողություն ունեցող մարդիկ, ինչիսիք են կոնկրետ այսօր իրենց կարծիքն արտահայտած Սփուռքահայն ու Վարդան Մամիկոնյանը, քո կարծքների ու մտածելակերպի առումով դեռ ոչինչ չեմ կարող ասել: Օրինակ, ինչ ես կարծում, Սուքիասանը իրավունք ունի քայլելու Երևանի փողոցներում, թե ոչ, թե իհարկե իրավունք ունենալ համարենք վերջերս իրավական հաստաում ստացած այն դրույթը, որ ցանկացած ոստիկան կարող է մոտենալ մեզ փողոցում, ստուգել գրպաններն ու պայուսակները, շանը քսի տալ մեզ վրա, կամ փողոցում կռվող ջահելների վրա կրակել:Իսկ իրենց նմանատիպ քայլերի մոտիվացիան էլ իրեք են որոշելու կամայականորեն, ասենք, ինչպես Տիգրան Առաքելյանի դեպքում, որը 60 հոգիանոց տուրուդմփոցից հետո ծեծել, հետապնդել ու նորից է ծեծել 3 ԿԿԲ-ականի: Եվ բժիշկներն էլ վկայում են, որ ոստիկանները մարմնական վնասվածք են ստացել: Հավատում ես?
Նույնիսկ Հոլիվուդյան Ֆանտաստիկ Ֆիլմերում նման բան չի լինում Տիգրան Առաքելյան ըստ մեր ոսիկանության չելովեկ պաուկնա հա ծիծաղելի են ինչ արած, բայց ինչի ենք զարմանում նրանք արդեն բացահայտ ասում են լավ ենք անում կարում ենք անում ենք ինչ եք ասում, բա եսել եմ ուզում մեդալ ստանալ գենեռալ դառնալ լավ գոնե գնդապետ կամ պարգևատրում ասենք Ջիպ
Իսկ դու ինչ ես ասում?
Արդյոք բոլորս պետք է ընդունենք “կարում են, անում են” -ը որպես հայկական պետական կառավարման առանցքային օրենք, որպես մեր սահմանադրություն ու մենք էլ առաջնորդվենք դրանով հենց որ “կարանաք”, թե պայքարենք և կամ էլ ընտրենք երրորդ ճանապարհը, այն է` ռադներս քաշեք Հայաստանից:
Ռադներս քաշենք ուր մեզ ոչ ոք չի սպասում, այսօր հայերին շատ երկրներում նամանավանդ Ռուսաստանում 2-րդ կամ 3-րդ սորտի մարդու տեղ են դնում դառելենք ուզբեկ, դաջիկ հա իդեպ տականքները շատ չեն ստրուկների քանակնա շատ, իսկ Սուքիասյանի մասին կասեմ ամենաբարոյական հայը չի, բայց համեմատության մեջ կարգին տղայա այ վանիկին սիրադեղյան չեմ ընդունում, որքան արդարացնեն նրան միևնույն է բեսպրիդելշիկ հանցագործա ու տենց մարդիկ լավ կանեին երևանի փողոցներում ման չգային
Marat, duk F5blog-i maratn eq?
Hayq (Armenia) ես չեմ
1991-92 թ.-ին երբ Երևանի փողոցները լցվաց էր զինվաց հանցագորց բանդաներով,Վանո Սիրադեղյանն էր որ մաքրեց քաղաքը այդ տականք հանցագորցներից և մարդիկ սկսեցին երեկոյան Ժամերին առանց վաիւի փողոց դուրս գալ,գուցե մարատ կոչեցյալը այդ իւմբերի մեջ էր,դրա համար էլ էդքան վառվաց է Սիրադեղյանից,իր գրելաոճը արդեն փաստում է դա.Իրավացի է Սիրադեղյանը, հիմի Հայաստանում մարատի նման գյադաների Ժամանակն է ,ցավալի իրականություն է.
Միակ պատճառը, որ ես սատարում եմ ՀԱԿ-ին այլնտրանք չունենալն է քաղաքական դաշտում, ասում եմ ինչ մտածում եմ և արի իրար չվիրավորենք
Bujak. 88-i mitingneri aragin kazmakerpichnere Igor Muradyann u Vache Saruxanyann en exel. chem karcum, vor du nrancic mekn es. Aragin mitingnerum ankaxutyan harc drvac chi eghel, miayn Arcaxe Hayastanin mianalu harc e exel. Ankaxutyan mitingnere shat aveli ush texi unecan. Inch veraberum e Suqiasyani Erevanum azat man galun, iharke iravunq uni, bolore iravunq unen, ete shrgapati hamar vtangavor chen. Evropakan erkrnerum nuynisk nacistnere iravunq unen. Bayc de Hayastane urish e, esorva drutyamb hatkapes arjanavor mardik tex chunen (qaylelu). Uzenan, kasen “poxoce aranznaki dajanutyamb u mardkanc kyanqi hama vtangavor” zevov es ancel. Hastat mi qani vka el kgtnen. Chi bacarvum, vor es mer blogi Ararat, hay mayn el en vka ahxatum datarannerum.
MG-ը քո նշած անձինք` Իգոր Մուրադյանն ու Վաչե Սարուխանյանը, նաև` Սիլվա Կապուտիկյանն ու Զորի Բալայանը 1988թ.-ի փետրվարի 20-ին դուրս եկան հրապարակ, Իսկ Bujak-ի գրածը փետրվարի 18-ի մասին է, այսինքն` Աբովյանից դեպի Երեվան կազմակերպված էկոլոգիական ցույցի, որը հանգրվանեց «Ազատության Հրապարակում» և որտեղ ՀԽՍՀ իշխանություններին 4 օր ժամանակ տրվեց, որ փակեն (թե` չբացեն) սնդիկի գործարանը: Հակառակ դեպքում ցույցի կազմակերպիչները խոստանում էին էկոլոգիական ցույցը վերափոխել անկախության համար սկսվող պայքարի: 2 օր հետո հրապարակում հայտնվեցին վերևում նշածս գործիչները (Ես նրանց անվանում եմ` Մոսկվայից ղարաբաղյան խռովությունների սկսելու հանձնարարություն ստացածները) ու սկսեցին գոռալ-գորգոռալ. «Ի՞նչ էկոլոգիա, ի՞նչ անկախություն, Ղարաբաղում ու Ադրբեջանի այլ շրջաններում հայերին կոտորում են, դուք Ղարաբաղի ազատագրում թողել էկոլոգիայի ու անկախություն մասին եք մտածում»:
Հ.Գ. Ճիշտն ասած ես չգիտեմ ով է Bujak-ը, բայց հաստատ գիտեմ, որ 1988թ.-ի փետրվարի 18-ի ցույցի կազմակերպիչները եղել են, երբեմնի կարգին անկախական Պարույր Հայրիկյանը, որի ներկա արած ու չարածից մարդ ամաչում է, ու աբովյանցի Ջուլետան (որի մասին շաաաաաաաաաատ վաղուց ոչ մի տեղեկություն չունեմ